Siedem dni potrzebował Radek i wspierające go ekipa aby wyposażyć czołg w resztę podzespołów potrzebnych do uruchomienia silnika. Nie obeszło się bez problemów, głównie z układem chłodzenia.

Plan na piątek był prosty – uruchomić silnik i, jeśli wszystko będzie dobrze, zagrzać go w celu sprawdzenia układu chłodzenia. Poprawny wynik testu otwierał drogę do – testów skrzyni biegów i układu sprzęgła.

W tej cześć dokładnie było widać, czym różni się teoria od praktyki. Wszystkie regulacje zostały zrobione książkowo, mimo to czołg … ale nie uprzedzajmy wydarzeń.

Niezawodny BTR wyciągnął nam Teciąkto z kazamaty. Zmontowaliśmy prowizoryczną osłonę pod wydechy potrzebną gdyby czołg chciał spłatać jakąś niespodziankę.
Przygotowaliśmy też stanowisko z prądem.
Będące od samego rana emocje, tylko się wzmocniły.
Radek dotankował maszynę, odpowietrzył pompę wtryskową, posprawdzał raz jeszcze wszystko co trzeba i … wydał komendę do uruchomienia.

Początkowo kręcenie nie było bardzo optymistyczne, ale już po czwartej próbie W-2 zaczęła lekko gadać, by w kolejnym podejściu rozgadać się na dobre!



Tego dnia program testów wykonaliśmy w całości. Niestety nie obeszło się bez problemów. Budzący nasze duże obawy układ chłodzenia wymagał poprawy.

Na szczęście skrzynia biegów kręci, biegi wchodzą, choć jest duży problem z regulacją sprzęgła. Właśnie.. a w teorii wszystko dobrze wyregulowane.